Peter Preuss, εισαγωγή στο: Friedrich Nietzsche, On the Advantage and Disadvantage of History for Life
"Ο άνθρωπος, εν αντιθέσει προς το ζώο, έχει αυτοσυνείδηση. Έχει επίγνωση πως είναι ζωντανός και πως δεν μπορεί να αποφύγει τον θάνατο. Κι επειδή έχει αυτοσυνείδηση δεν έχει μόνο επίγνωση της ζωής, αλλά και της άξιας και ανάξιας ζωής. Η ζωή δεν είναι κάτι που εξολοκλήρου επισυμβαίνει στον άνθρωπο. Είναι επίσης κάτι στο οποίο εμπλέκεται σύμφωνα με τις αξίες που ακολουθεί. Η ανθρώπινη ύπαρξη είναι καθήκον. [...] Ο 19ος αιώνας ανακάλυψε την ιστορία, και όλη η ακόλουθη έρευνα και εκπαίδευση έφερε τη σφραγίδα αυτής της ανακάλυψης. Αυτή δεν ήταν απλά μια ανακάλυψη ενός συνόλου γεγονότων που αφορούσαν το παρελθόν, αλλά η ανακάλυψη της ιστορικότητας του ανθρώπου: ο άνθρωπος, εν αντιθέσει προς το ζώο, είναι ένα ιστορικό ον. Ο άνθρωπος δεν είναι εξολοκλήρου προϊόν μίας αλλότριας πράξης, φυσικής ή θεϊκής, αλλά εν μέρει παράγει την ίδια του την υπόσταση. Το καθήκον της ύπαρξης είναι καθήκον ακριβώς επειδή δεν αποτελεί μία περίπτωση πράξης σε συμφωνία με κάποια αμετάβλητη φύση ή ουσία, αλλά μάλλον την πράξη παραγωγής αυτής της φύσης εντός των περιορισμών εκάστης κατάστασης. Η ιστορία είναι το αρχείο αυτής της αυτο-παραγωγής. Είναι η δραστηριότητα ενός ιστορικού όντος που ανακτά το παρελθόν εντός του παρόντος που προοικονομεί το μέλλον."
